WONEN IN ITALIË – Bullebak
Ieder jaar ga ik naar het belastingkantoor in Mondovi. Ieder jaar gaat het om hetzelfde document voor de Nederlandse belastingen. En ieder jaar moet ik minimaal twee keer terugkomen voordat ik het verlangde document getekend en wel weer in handen heb. Dit jaar ging mijn derde bezoek als volgt.
Ik ben de eerste cliënt van de dag. Ik blijf voor de balie staan, waarachter een grote dikke vent die ik nog nooit eerder heb gezien, blijkbaar de zaken vandaag regelt. Ik begin: "Ik was hier twee dagen geleden ook. De mevrouw achter de balie heeft me toen gezegd dat ik vandaag om half 9 terug moest komen en dat mijn document dan klaar zou liggen."
Lees meer
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.