WONEN IN ITALIË – Een beetje avontuur
Tien dagen was ik bij mijn moeder in Uden. Toen ik deze keer vertrok, ging ik nu eens niet rechtstreeks naar Mombarcaro, maar naar Wenen! Die stad wilde ik al zo lang zien. Dus keerde ik de neus van de Panda naar het oosten en rijden maar. Op de heenweg sliep ik 1 nacht in Straubing.
Ik voelde me prettig opgewonden en had er echt zin in. Drie dagen iets totaal nieuws, avontuur! Het begon al goed. Toen ik 's avonds in het hotel op weg was naar het restaurant had ik een absurde ontmoeting. Een vreemde snuiter hield me aan: "Komt u daar vandaan waar ik nu naar onderweg ben?" vroeg hij vriendelijk in het Duits. Een gek, dacht ik meteen.
Lees meer
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.