WONEN IN ITALIË – Buitendag
Het blijft maar mooi weer. Vandaag zestien graden en volop zon. Soms hangt er de eerste uren nog mist boven het dal maar de laatste ochtenden was dat niet het geval. Ik ging dus ook meteen maar wandelen gistermorgen.
Op de terugweg in de bar vertelde ik over de desastreuze verkiezingsuitslag in Nederland. "De meest rechtse politicus heeft 37 zetels behaald" riep ik vertwijfeld "en de socialisten maar 25." "Dat jullie nog socialisten hèbben", reageerde de barvrouw schertsend. "Die moet je bij ons met een lampje zoeken."
Lees meer
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.