WONEN IN ITALIË – Geprikt
Ik ben drie uur te vroeg in Borgo San Dalmazzo. Gelukkig is het prachtig weer en is het een heel aardig stadje. Het ligt zo dicht tegen de Alpen aan dat je meteen achter de bebouwing witte bergtoppen ziet oprijzen.
Mijn vaccinatie-afspraak is om 15.20 uur. Geregeld door het Rode Kruis in Monesiglio waar ik vrijwilliger ben. Voor het gebouw waar de prikken worden gezet, staan bij de ingang party-tenten en lopen wat Rode Kruis-medewerkers rond.
Lees meer
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.