WONEN IN ITALIË – Zomer

Zomer. Met temperaturen van boven de dertig graden zijn mijn winterharde planten allemaal als raketten de grond uit geschoten. De tuin is een bloemenzee. Ik ben er best trots op.

Mombarcaro, als hoogste dorp van de Langhe, lijkt zowaar een beetje op een toeristische trekpleister. Wandelaars, fietsers en motorrijders golven in groepen over de piazza waar ze op het terras voor de bar een broodje eten om vervolgens weer verder te trekken.

De stadsbewoners, meest uit Turijn, zitten weer bij ons in 'villeggiatura' en kuieren door het dorp op zoek naar de bekenden van vorig jaar.

In alle Italiaanse steden en dorpen worden voorbereidingen getroffen voor de jaarlijkse zomerfeesten. Ze staan zo vast als een huis. Zo bereiden wij ons in Mombarcaro voor op het feest van de Alpini komend weekend.

De Alpini behoren tot een legereenheid die bestaat uit soldaten uit de Alpengebieden. Ze staan bekend als dapper en hebben met name in de 2e Wereldoorlog een heldhaftige rol gespeeld in Rusland. Ze hebben er veel Italiaanse soldaten gered.

Zondag zullen ze weer met hun alpenhoedjes met veer door het dorp trekken, vergezeld van de harmonie en oude legervoertuigen. Er zijn veel hoogbejaarde veteranen bij en die plegen tijdens de mis later nogal eens van hun stokje te gaan. Ieder jaar wordt er wel iemand de kerk uitgedragen.

De avond daarvoor, jawel altijd de 2e zaterdag van juli, is het feest in Prunetto, een dorp verderop. Op een bergweide bij een oud kasteel eten we dan met honderden mensen. We zitten aan lange tafels, eerst begeleid door folkloristische muziek, maar later op de avond speelt er altijd een gerenommeerde band die zelfs publiek uit Turijn trekt. Ik ga nu voor de derde keer. Het is ieder jaar hetzelfde maar het eten is lekker, de mensen zijn vrolijk en tijdens het feest zakt de zon langzaam achter de bergen.

Op zondag 21 juli staat ons in Mombarcaro iets heel nieuws te wachten: de kampioenschappen cornhole. Sinds twee maanden wordt er iedere zondag op de piazza voor de bar cornhole gespeeld. Een Amerikaans spel waarbij je, lullig geformuleerd, zakjes maïs in een gat moet gooien. De Duitse Harald en zijn vrouw hebben het spel in Mombarcaro geïntroduceerd. Het slaat aan, waarschijnlijk omdat iedereen eraan mee kan doen.

De deelnemers stellen zich op in een horizontale rij aan de ene kant van het plein en een rij ertegenover aan de andere kant. Voor beide rijen staan een stuk of vijf dozen met een gat erin. De bedoeling is dat de deelnemers een zakje gevuld met mais in het gat van een doos aan de overkant gooien. Ik neem aan dat je punten krijgt als jouw zakje in zo'n gat verdwijnt. Inmiddels staat iedere zondag een aantal fanatiekelingen tegenover elkaar zakjes naar elkaar toe te werpen terwijl de rest van het dorp op het terras kalm een ijsje zit eten en wat zit te keuvelen.

Zondag 21 dus de kampioenschappen. Het zal een zinderende strijd worden.

En ook het aardappelfeest zit er weer aan te komen, het laatste weekend van juli, hèt jaarlijkse grote feest van Mombarcaro dat ook wel het feest van Sint Anna wordt genoemd.

Ik had aangeboden poffertjes te maken maar de vrouw die gaat over het eten die dag en daar draait het hier in Italië altijd om, om eten, wil niet dat ik daar met een gasstel en een gasfles ga staan. Zij is verantwoordelijk, betoogde ze. Dus het gaat niet door en ik blijf met mijn pakken Koopmans poffertjesmeel, bussen poedersuiker en ...poffertjespan zitten.

'Dan niet' zei buurvrouw Grazia lakoniek, ik zou het samen met haar doen. Ik ben eerlijk gezegd blij dat ik er vanaf ben want ik heb nog nooit één poffertje gebakken.

Ondertussen lijkt het erop dat er in dit traditionele land, waar je alles doet omdat het nu eenmaal altijd zo is gedaan, toch iets aan het veranderen is, namelijk de vakantieperiodes. Meer Italianen gaan buiten de traditionele augustusmaand met vakantie. Vooral diegenen die het zelf kunnen bepalen.

Helaas blijven veel bedrijven hun personeel nog steeds de eerste twee weken van augustus met vakantie sturen, waardoor dadelijk toch weer 60 miljoen Italianen tegelijk in de auto stappen en het overal een chaos is.

Maar in Mombarcaro is dus al een aantal personen weggeweest. En Amsterdam is in trek. Eenmaal terug, variëren de ervaringen. De één vindt de stad chaotisch en vies, de ander bezingt haar als 'mooier dan Venetië'.

Het wordt vast een fijne zomer.

Meer van Ineke www.metinekeinitalie.nl