WONEN IN ITALIË – Het Asilo nido

Carolien heeft een tien-minuten-gesprek op de peuterschool waar haar zoontje Sammy naar school gaat. Sammy is tweeëneenhalf jaar oud. Carolien spreekt geen Italiaans dus bied ik me aan om als vertaalster mee te gaan.

De school is een gebouw van één verdieping en is donkergeel. Grote ramen bieden zicht op een fleurige klas vol slingers en tekeningen. De namen van de acht kleintjes hangen aan de muur en daar zitten ook enkele buitenlandse namen tussen, zoals dat van een Japans meisje. Sammy is dus niet het enige buitenlandse kind.

Een vriendelijk meisje met een zwart paardenstaartje ontvangt ons. Het is juf Alessia. We nemen plaats op piepkleine stoeltjes waar we hooguit met één bil op kunnen zitten. Juf Alessia is blij dat er een tolk mee is, zegt ze, want hoe hadden we dit anders moeten oplossen?

Om maar met de deur in huis te vallen: Sammy is een 'monello' zegt juf Alessia, een 'birichino' een kwajongen. Maar ze vindt hem ook vrolijk en levendig en hij is graag op school.

'Bijt hij nog?' vraagt zijn moeder bezorgd. Nee hij bijt niet meer. Na die ene keer heeft juf hem even op een stoeltje apart gezet en sindsdien heeft ie het nooit meer gedaan. Hij is 'bravo'.

En hoe gaat het met de 'pipi' en la 'cacca' wil Carolien graag weten. Met andere woorden: plast en poept hij op de wc? Hij wordt op gezette tijden op de wc gezet, vertelt de juf. Soms doet ie dan z'n behoefte en soms zegt ie 'geen pipi, geen pipi' en dan doet ie het ook niet. Maar hij doet het wel steeds vaker op de wc dus er zit vooruitgang in.

Juf Alessia neemt ons mee naar een ander lokaal. Er staat een rij bedjes. We smelten. Het ziet er zo schattig uit met die kleine dekentjes. Hier slapen ze 's middags. Carolien vraagt ongelovig of Sammy dan ook echt gaat slapen. Het is geen enkel probleem, zegt de juf. Ze gaan allemaal zoet slapen.

Dan vertelt ze iets over de dagindeling. Als de kinderen 's morgens op school komen, mogen ze eerst gaan spelen. Om een uur of elf krijgen ze een fruithapje. Vervolgens gaan ze naar de kalender. Iedere dag wordt er een dag ingevuld op een mooie getekende kalender. Zo leren ze de dagen van de week kennen, de jaargetijden, cijfers, kleuren.

Hierna gaan ze tekenen of knutselen. Dat duurt tot het middaguur en dan is het tijd voor de 'pranzo'. De kinderen krijgen een volledige warme maaltijd op school, bestaande uit drie gangen. Om twee uur is 't bedtijd. En volgens juf Alessia kruipen ze allemaal braaf onder hun dekentje en zijn ze zo in slaap.

Tenslotte nemen we het werkboek van Sammy door. Het staat vol tekeningen en knutselwerkjes. In de herfst kleuren ze kastanjes en verkleurende bladeren. Ook moesten ze een paddestoel tekenen. Aan het gekras te zien nog iets te hoog gegrepen voor Sammy. Ook leren ze kleuren met diverse technieken, kleurpotlood, verf, was krijt etc.

Carolien neemt opgelucht afscheid van juffrouw Alessia. Sammy blijkt zich goed aan te passen. Nu na drie maanden begrijpt ie het Italiaans volledig en begint ie ook al wat woordjes te zeggen. Hij kan dadelijk probleemloos doorstromen naar het asilo, de kleuterschool, en daarna naar de 'elementare'.

Op de terugweg zingt hij een Italiaans liedje 'Lanterna'. We zingen zo goed en zo kwaad als we kunnen mee.

Meer van Ineke www.metinekeinitalie.nl