WONEN IN ITALIË – Zevenslapers
Afgelopen vrijdag werd ik door een vriend uit Amsterdam gebeld, die hier een huis heeft. Hij werkt nog en verhuurt het huis als hij er zelf niet is. “Ineke, de giri schijnen de macht in mijn huis overgenomen te hebben. De Duitse huurders hebben hun spullen gepakt en zijn vertrokken.”
Giri, zo worden in Piemonte zevenslapers of relmuizen genoemd. Die vormen hier een probleem. Tenminste voor ons buitenlanders. Voor de Piemontezen horen ze er gewoon bij. Toen het verhaal in de bar bekend raakte, zei iemand schertsend: “Weet je zeker dat de giri er niet vandoor zijn gegaan voor de Duitsers?” Sindsdien is dat een ‘running gag’.
De beesten lijken op eekhoorns. Ze dringen alle oudere huizen binnen en maken ’s nachts een enorm kabaal. Ze eten fruit en noten en knagen zich door al het houtwerk heen. Zeven maanden per jaar slapen ze, vandaar hun naam, maar de overige vijf maanden zijn ze superactief, ook op het gebied van de voortplanting.
Giorgio en Rada, een Bosnisch echtpaar dat het huis van Rene beheert als hij er niet is, doen er al jaren alles aan om het huis vrij van ‘giri’ te krijgen maar blijkbaar zonder resultaat. Gaten worden gedicht, takken dichtbij het huis afgezaagd. Giorgio laat mij op zijn telefoon een filmpje zien van de keuken. Ik kan mijn ogen niet geloven maar in de kleine ruimte naast de magnetron zit een zevenslaper met pientere oogjes rond te kijken.
Ik kan me wel een beetje voorstellen dat die Duitsers niet meer lekker sliepen toen ze boven hun hoofd de relmuizen op de zolder hoorden rondrennen.
Veel mensen leggen gif neer maar dat schijnt niet afdoende te helpen en het is naar. Er zijn zelfs mensen die de hele nacht met een buks in de tuin gaan zitten en de zevenslapers bij tientallen doodschieten. Maar de ervaring leert dat er de volgende dag gewoon weer tientallen beesten over de takken en het dak springen.
Vandaag belde de betreffende vriend weer. Komende zaterdag komen er weer huurders in het huis. Misschien moet je het ze vertellen, had ik eerder geopperd. Ze zitten per slot van rekening hier midden in de natuur en dat betekent dat er ook beesten zijn. Schilder de situatie een beetje tactisch met de nadruk op de natuurlijke omgeving met herten, zwijnen, dassen, vossen en ook zevenslapers.
Hij begon de welkomstbrief voor te lezen die hij aan zijn huurders had geschreven. Hij had een goede toon getroffen, een romantische omgeving midden in de natuur. Ja dat klopt en daar kon je natuurlijk ook wel eens een dier tegenkomen. Ik raadde hem aan één zin te veranderen. Daarin stond zoiets als “liever geen fruit laten rondslingeren om de overlast van zevenslapers te beperken”. Nee, het is geen overlast, het is juist heel leuk dat die beesten zo dichtbij komen. Een eekhoorntje vinden we toch ook leuk? Ijlings paste de kennis de tekst aan die hij vervolgens in Italië ging laten printen. Giorgio en Rada leggen hem zaterdag op de keukentafel, ik ben benieuwd.
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.