WONEN IN ITALIË – Kunst met een grote K

Mombarcaro ligt echt in het boerenland. Voor dag en dauw hoor je al tractoren langskomen. In de bar zitten 's morgens mannen in hun oude kloffie klaar om hun land te gaan bewerken of om voor de gemeente de waterleidingen, de wegen en het bomenbestand te onderhouden.

Met kunst lijken ze zich hier niet erg bezig te houden. Maar misschien gaat dat wel veranderen. Sinds 11 juni hebben we hier een galerie en een tuin vol kunstobjecten. Dat is te danken aan Eva Menzio. Een vrouw die tot voor kort een bekende galerie in Monte Carlo runde.

Ze is de dochter van de Italiaanse schilder Francesco Menzio. In de oorlog week de familie uit van Turijn naar Bossolasco waar ze opgroeide. Met haar zoon kocht ze drie huizen naast elkaar in het buurtschap Lunetta, bij Mombarcaro, en liet die helemaal opknappen.

Op 11 juni werd er de eerste tentoonstelling geopend. Ik was toen op vakantie waardoor ik nu pas Eva's landgoed met de tentoonstelling heb bezocht, samen met vrienden die bij mij logeerden.

We spreken op een maandagmiddag af. Ze heeft ons een privé-rondleiding beloofd want eigenlijk is de expositie alleen in het weekend open.

We gaan te voet naar Lunetta. Bij het kerkje naar boven en daar op het hoogste punt liggen Eva's drie huizen naast elkaar. We lopen achterom een poort door en komen in een tuin die helemaal naar beneden afloopt. Ik roep "Eva!!!" en daar komt ze aanlopen op gympen met in haar kielzog een hondje. Een kleine vitale vrouw van in de zeventig met witte krulletjes en een glad gebruind gezicht. We drinken een espresso en praten wat.

Eva woont in één van de drie gerestaureerde woningen. Ook haar zoon woont in een van de woningen samen met zijn partner. "Hij reist veel dus hij is er niet vaak" vertel Eva. "Dit in tegenstelling tot mij. Ik zit het liefste hier. Ik kan heel goed alleen zijn. Ik hoor de vogels 's morgens, doe m'n yoga, hier voel ik me thuis. In Monte Carlo had ik niets met de mensen die in mijn galerie kwamen. De gesprekken gingen meestal over de laatst gekochte boot, een nieuwe auto... "

Ze wil ons eerst de tuin laten zien, helemaal tot aan beneden waar een stroompje borrelt. Wandelend door de deels wilde tuin komen we diverse kunstobjecten tegen. Een glanzend metalen miereneter waar je het liefst even op zou willen gaan zitten. En de levensgrote kuip van Roberto Barni waar twee mannen aan hangen.

Via een ander pad gaan we weer naar boven en passeren daarbij een piepklein huisje waar vroeger tuingereedschap werd opgeborgen, maar waar Eva nu een soort meditatieplek van heeft laten maken.

Eenmaal weer boven op haar terras neemt ze ons mee naar een zaal in een voormalige schuur waar schilders hangen die de 'arte povera' vertegenwoordigen. Vervolgens gaan we het rechterhuis binnen en komen we opnieuw in een tentoonstellingsruimte. Ze vertelt dat ieder weekend een stuk of veertig bezoekers komen. "Dat is best aardig, want het is heel moeilijk om publiek uit Monaco en Turijn naar Lunetta te krijgen."

Vanuit Lunetta gaan we te voet terug naar Mombarcaro. Dat betekent bijna continu omhoog. Bezweet kom ik bij m'n huis aan. We moeten meteen door naar de Nederlandse schilder Willem Sanders die hier al een jaar of tien woont.

We waren 's ochtends in een bar met hem aan de praat geraakt en werden door hem uitgenodigd aan het eind van de middag een borrel te komen drinken.

Ook Willem heeft een imponerend huis hoog tegen de berg aan in het buurtschap Noceto. Vanaf zijn atelier heeft hij een schitterend uitzicht. Hij laat ons zijn werk zien en we zijn onder de indruk. We zijn niet verbaasd als we horen in hoeveel Europese musea er werk van hem hangt.

Ook zijn zoon Tiberius schildert en exposeerde onlangs eigen werk, in de gemeenschapszaal van Mombarcaro. Ik ben er zelf twee keer gaan kijken. Ook hij heeft succes, want hij heeft al veel verkocht, vertelt Willem.

En zo zijn we in Mombarcaro eigenlijk aardig cultureel bezig. Ook mijn huis hangt trouwens vol schilderijen. Ze zijn van mijn favoriete kunstenaar: Jan Spoorenberg, mijn vader. Misschien ziet Eva er wel wat in.

Meer van Ineke www.metinekeinitalie.nl