WONEN IN ITALIË – San Remo-gekte

Hier in Italië is het San Remo Festival begonnen. Er kunnen bommen ontploffen, de wereld kan in brand staan, maar iedere avond opent het journaal met beelden uit San Remo.

Wat zien we? Honderden mensen die zich staan te verdringen voor het Ariston Theater om een glimp van de artiesten op te vangen. Half overspannen presentatoren die de kijkers en het publiek toeschreeuwen.

Het festival heeft een lange traditie. Iedere Italiaanse zanger of zangeres van enige betekenis doet ooit mee aan dit festival. Dit jaar zijn er dertig deelnemende artiesten. Ze wedijveren met elkaar om het mooiste liedje.

Tussen de optredens van de deelnemende artiesten door, zijn er ook allerlei neven-optredens. Bijvoorbeeld van oudere sterren zoals Eros Ramazzotti.

Een pianist die vecht tegen kanker verscheen na twee jaar weer op de bühne, hevig geëmotioneerd, en speelde een prachtig stuk op de piano.

Zelfs overleden artiesten treden hier weer op met de hulp van hun stem op band, begeleid door het orkest ter plekke zoals afgelopen week Toto Cotugno.

En dan zijn er natuurlijk de deelnemende artiesten, sommigen gekleed in de meest bizzarre outfits. Wat te denken van zeventig-plusser, Loredana Berté met lang blauw haar in een mini-rokje?

Het festival duurt vijf avonden. Een uitputtingsslag... De eerste avond duurde de show tot half drie! En daar zit ik dan met mijn breiwerkje geamuseerd naar te kijken. Maar echt niet tot half drie 's nachts!

Gebeurde er nog meer deze week?

Zaterdagavond had ik een Nederlands gezin te eten dat hier in Mombarcaro zeven jaar geleden het spirituele reisbureau Lot of Life startte. Ronald, Lotje en hun twee zoontjes.

Het is één van de twee jonge gezinnen in Mombarcaro die alles in Nederland achterlieten voor een nieuw leven. Jonge mensen zonder pensioen die een groot avontuur aan gingen.

De formule van Lot of Life slaat enorm aan. Ronald en Lotje organiseren reizen en wandeltochten waarin reiki, yoga en andere vormen van spiritualiteit een belangrijke plaats innemen.

Ik krijg de indruk dat mensen deelnemen om even aan het hectische en volle Nederland te ontsnappen om bij Ronald en Lotje tot rust te komen.

Hetzelfde zie je gebeuren bij het andere Nederlandse gezin, Jeroen en Kim, met twee jonge kinderen die in een paar jaar tijd een prachtige glamping uit de grond hebben gestampt, in de natuur. Zij bieden luxe chalettenten aan met zwembad en uitzicht op de Monviso.

Regelmatig kom ik bij de bar Nederlanders tegen die of bij Ronald en Lotje aan een buitenweek meedoen of op glamping Meriggare zitten. Met een cappuccino voor hun neus zitten ze naar de Alpentoppen te staren en stilletjes te genieten.

Stilletjes genieten doe ik hier ook nog vaak. Afgelopen vrijdag nog met vrienden. Toen de ondergaande zon het plein en de bergen in een prachtige rode gloed zetten. We zaten buiten met ons biertje. Mooier kun je het echt niet hebben.



  • De beslissing
  • Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.